Dag 25 (Di 28 juli) – Gig Harbor naar Victoria

Al weet ik niet meer waarom, maar in mijn beleving was ik niet zo heel gek op Victoria, vele jaren geleden. Hoe anders is dat beeld nu, wat een leuke stad zeg.

Met stralend weer gingen we op pad. De snelweg liep langs de kustlijn van de (schier)eilanden in het uiterste noordwesten van de VS en af en toe sprong je met een grote brug naar het volgende eiland. Uiteindelijk reden we ten noorden van Olympic National Park, écht het uiterste noordwesten van de VS, richting het plaatsje Port Angeles, waar de veerboot naar Victoria zou vertrekken. Onderweg hadden we een prachtig uitzicht op Mount Baker, ook weer zo’n vulkaan uit de cascade range. Een grote witte kegel die hoog boven alles uit torent. Eenmaal in Port Angeles aangekomen werd de lengte van de camper nog eens bepaald en daarna mochten we in een rij gaan staan, voorgesorteerd voor de veerboot. We hadden op dat moment nog een uurtje de tijd, en direct bij de ferry terminal waren wat winkelstraatjes, dus we zijn gewoon nog even rond gaan lopen. We moesten nog nummerbordjes scoren voor de staten Washington en Oregon, dus in wat ogenschijnlijk antiekwinkeltjes waren zijn we die gaan zoeken. In de eerste winkel hadden ze het niet. Maar de eigenaar vond het wel jammer, hij had net nieuwe nummerborden besteld en wij mochten best zijn oude hebben, maar hij woonde 16 miles verderop en wachten op hem als hij heen en weer zou rijden zou betekenen dat wij de ferry misten. Maar het was wel bijzonder aardig dat hij aanbood en voor mij de zoveelste bevestiging dat de mensen hier gewoon vriendelijk zijn en wij het beeld van oppervlakkige vriendelijkheid misschien ook wel teveel zelf in stand houden. In Nederland zou een winkelier zoiets nooit aanbieden en mensen op straat zouden hun smoel niet naar elkaar opentrekken, om het maar eens grof te zeggen. Hier spreekt men je veel makkelijker aan, en altijd met vriendelijke bedoelingen. Dat ze je dan tien minuten later vergeten zijn is prima, je hoeft ook niet gelijk vrienden te worden. Bij ons is het denk ik veel meer alles of niks en zijn we vooral achterdochtig naar elkaar. Drie winkel pogingen verder hadden we wel succes, al had het betreffende antiek winkeltje zo’n beetje alle staten, maar niet Oregon. Maar wel Washington, dus we zijn wel iets wijzer geworden. Het meisje van de winkel vond ons accent zo leuk en wilde weten waar we vandaan kwamen. O, Nederland, wat leuk. We kletsten wat en vertelden dat het einde van de vakantie in zicht was en dat we eigenlijk nog helemaal niet weg wilden. Hup, direct kreeg ik een visitekaartje in mijn handen gedrukt van haar vader. Die is real estate agent en zit verderop in de straat. Voor als we hier wilden komen wonen. Nou…ander keertje misschien.

Tijdens de bootovertocht zagen we opnieuw Mount Baker boven een dunne strook wolken uitsteken, maar ook de bergen van Olympic National Park vormden een fraai decor. Zo was de boottocht van anderhalf uur alleen al heel mooi en we zaten lekker op het bovendek in het zonnetje. Op een gegeven moment riep de kapitein om (of stuurman natuurlijk, weet ik veel wie) dat er walvissen te zien waren, dus iedereen haastte zich naar de reling met de camera’s in de aanslag. En ja hoor, een tijdje later zagen we een groepje orca’s in de verte. Dat was alvast leuk.

Victoria bereikten we daarna al snel en na wat lastige camper manoeuvres om van de boot af te komen stonden we een tijd later bij het hokje van de douanier. Opnieuw de vraag wat we qua fruit aan boord hadden, en dit keer waren niet de citroenen maar de perziken en appels het haasje. De ferry terminal is pal in het centrum, dus moesten we ook met de camper dwars door het centrum naar de campground die ook niet ver van het centrum af ligt. De campground ligt bij een jachthaven en onze eerste indruk is direct erg goed. De watervliegtuigjes vliegen laag over vlak voordat ze landen, bij de jachthaven drijven ook een aantal watervilla’s en het uitzicht vanaf de campground over de baai is heel mooi. Vanaf de receptie gaat een soort shuttleboot naar het centrum. Het is meer een drijvend vingerhoedje, maar het is wel leuk en heel praktisch. We lunchen eerst even in de camper en gaan dan met het vingerhoedje naar het centrum. De eerste stop van dit veerdienstje is de Fisherman’s Wharf. Daar is het een levendig geheel van toeristen die over de steigers lopen langs weer van die drijvende watervilla’s in de meest bonte kleuren. Kano’s, bootjes en watervliegtuigjes verdringen elkaar op het water en gecombineerd met het prachtige weer krijg je bijna een Saint Tropez-achtige sfeer. We scoren een ijsje en stappen daarna over op het veerbootje dat ons naar ‘downtown’ brengt. Ook daar is het heel gezellig en doet me weer denken aan die typsiche sfeer van een stad aan zee, zoals Vancouver, Sydney en San Francisco. Motorjachten, watervliegtuigjes en zodiacs (snelle, grote rubberboten die gebruikt worden voor whalewatching trips) liggen aangemeerd, op de kade zijn wat souvenirkraampjes en straatmuzikanten maken het nog wat gezelliger. We slenteren wat rond en duiken dan wat winkelstraatjes in. In de vroege avond stappen we een steakhouse binnen, voor de zoveelste keer deze vakantie. De kinderen blijken erg moe en na te hebben genoten van hun biefstuk gaat het kaarsje wel uit bij ze. Na het eten lopen we weer terug naar de kade en pakken daar een taxi terug naar de campground. Wat een heerlijke middag in Victoria hebben we gehad. Morgenochtend vroeg worden we opgepikt voor een Orca trip met zo’n eerder genoemde zodiac. Mijn verwachtingen zijn niet zo heel hoog, we hebben door de jaren heen al zo vaak walvistochten gemaakt en misschien is het een beetje blasé, maar we zijn niet meer zo erg onder de indruk van een staart of een rug, daarvoor zijn we bij de vorige Canada vakantie teveel verpest in Tofino (aan de westkust van Vancouver Island). En ik vrees dat het voor de kinderen ook allemaal niet meer nieuw is nadat twee jaar geleden in Monterrey (Californië) een jonge walvis wat dansjes heeft opgevoerd voor ons. Nou, misschien als we duidelijk wat van de witte buik zien van een orca dat het toch wel bijzonder is en het is sowieso wel een leuke afsluiting van de vakantie denk ik om met zo’n scheurende zodiac de zee op te gaan en orca’s te spotten. We zullen zien.