Dag 26 (Wo 29 juli) – Victoria

Al vroeg in de morgen was het flink warm vandaag. Geen wolk aan de hemel, weinig wind, ideale ingrediënten voor een boottochtje. Rond 10 uur zaten we in onze Zodiac voor een whale watching trip. Allemaal gehuld in een soort pak dat je warm moest houden op de open zee en waarin we zouden blijven drijven als je onverhoopt te water raakt. Een soort life-jacket in overal-vorm. We leken wel astronauten. Probleem was alleen dat je voordat je op open zee was uit je pak dreef van de hitte, want het was vandaag echt een hete dag. Met een kabbelend tempootje voeren we de haven uit, of liever gezegd, het vliegveld. Victoria is de enige stad ter wereld die een haven als officieel vliegveld heeft, dat wil zeggen dat er ook echt een verkeerstoren is voor het vliegverkeer terwijl er alleen vliegtuigen op het water kunnen landen. Je ziet de watervliegtuigjes ook echt een stukje taxiën tot een strook op het water waar ze mogen opstijgen, en alle boten en vliegtuigen moeten rekening met elkaar houden. Eenmaal de haven uit ging het gas open en spoten we als ware het een Efteling attractie over het water. Eigenlijk vond ik dat misschien nog wel het gaafst van de hele trip. Orca’s hebben we gezien, en veel ook. Maar zoals ik al een beetje vermoedde doet het je niet zoveel meer als dit je zoveelste walvistocht is en je in het verleden zo verwend bent. Tientallen orca’s kwamen boven en doken weer onder, het laatste vaak voor je je camera goed en wel op dat beest hebt kunnen richten want waar ze precies boven komen is lastig te voorspellen en het is echt alleen even een kwestie van luchthappen en dan weer onder water gaan. Het was leuk om te zien, vooral de moeder orca met haar pas geboren baby orca was wel bijzonder. Maar foto’s nemen is me niet of nauwelijks gelukt. Er is veel interessante informatie over de orca’s verteld, over hun soorten, hun gedrag, hun intelligentie, enzovoort. Maar het liefst zie je ze toch een dubbele rietberger met flikflak maken, en daar zijn we niet op getrakteerd. Ik denk dat je daarvoor naar een Seaworld park moet gaan. Overigens zijn die Seaworlds één van de drie belangrijkste redenen waarom de populatie orca’s in de Canadees/Amerikaanse wateren drastisch is terug gelopen. De vangst ten behoeve van dit soort dolfinaria, de sterk teruggelopen hoeveelheid zalm en de vervuiling door de mens zijn de belangrijkste redenen hiervoor. Men vreest nog niet voor uitsterven van de orca’s, maar het gaat niet goed. Enfin, heel veel orca’s gezien dus, maar spectaculair vond ik het niet. Zoals ik dus al een beetje vreesde. Wel nog een grote groep zeehonden (of zeeleeuwen, ik weet het verschil nooit) gezien met jonkies. Leuk die nieuwsgierige koppies boven water te zien komen.

Na de orca tocht nog even getwijfeld over een rondvlucht in zo’n watervliegtuigje, maar uiteindelijk besloten om het maar niet te doen. Enerzijds lijkt het best leuk om eens vanaf het water op te stijgen en er weer op te landen, maar dat is het dan ook wel en we vonden dat toch maar niet de moeite waard. We hebben even geluncht op een terras en zijn daarna terug gegaan naar de campground. Na ons even opgefrist te hebben zijn we vanaf de campground langs het water naar het centrum gewandeld. Een erg leuke route met mooie uitzichten op de stad, de bergen aan de horizon in Olympic National Park (Verenigde Staten) en het komen en gaan van de watervliegtuigjes. Ook zagen we nog een otter vlak langs de kant krabbetjes vangen.

We vinden het heerlijk hier, terwijl het in alle eerlijkheid nou ook weer niet overdreven bijzonder is. De inner harbour is leuk met zijn bootjes en vliegtuigjes en kleurrijke achtergrond van bloemen en een paar mooie gebouwen. Maar met twee dagen ben je hier echt wel uitgekeken, en toch heb je het gevoel dat je hier veel langer zou kunnen blijven. Het is een stad, maar erg groot is het niet en zelfs in de populairste winkelstraten is het niet druk. Je wordt niet overlopen, het is gewoon relaxed en er hangt die prettige sfeer. Maar het is een gevoel, je hebt het idee dat je op een rots aan het water kunt gaan zitten en de hele dag kunt genieten van het uitzicht en de boten en vliegtuigen.

Na een lange wandeling belanden we in een winkelcentrum en we pakken daarna de bus naar downtown. Daar zitten we nog even in het zonnetje te genieten op een bankje voordat we naar een restaurantje slenteren. Als toetje halen we ergens anders een ijsje en staan daar ineens pal naast een filmset. Vanmiddag zagen we hier al allemaal kerstbomen staan en begrepen er geen bal van, maar nu is dat dus duidelijk. Op de filmset lopen de acteurs en figuranten in winterjassen en sjaals, kennelijk moet dit een kerstfilm worden. Als ik naast de set iets te enthousiast sta te praten met een man uit Seattle worden we nog even tot stilte gemaand en daarna is het ‘And…..action!’ en ja hoor, de scene wordt gespeeld. En daarna nog een paar keer. Na een tijdje lopen we maar weer door en pakken daarna een taxi naar de campground. Daar praten we nog even met een Nederlands gezin die onze achterburen zijn op de campground en die ook aan boord zaten bij de orca trip. Aardige lui die de hele vakantie nog voor de boeg hebben. Voor ons zit het er nu echt op, morgen pakken we de veerboot naar het vaste land en hebben dan nog maar één overnachting in de camper. Ik heb echt een haat-liefde verhouding met de camper. Ondanks dat we een joekel van een camper hebben blijft het allemaal een beetje behelpen, vind ik. Maar aan de andere kant is dit echt ons huisje geworden, het is knus en gezellig en je bent echt gewoon heel hecht met je gezinnetje op deze manier. En misschien dat we inmiddels nu na de tweede campervakantie een beetje ervaren worden, maar het ging gewoon allemaal probleemloos en vanzelf en ik heb het gevoel dat ik nog maandenlang door heel Noord-Amerika zou kunnen rondtoeren. Maar helaas komt het weer ten einde, morgen wordt een dag van inpakken en de camper schoonmaken. Bah.